(వ్యక్తి‘గతం’) నా అల్లరి గుర్తులు...

                         

బడంటే చాలా ఇష్టం.  ఎక్కువ సమయం అక్కడే గడిపేదాన్ని. ఓసారి మా స్కూలు  విహార యాత్రకు వెళ్లడానికి ఏర్పాట్లు చేశారు.  వాళ్ల హడావిడి చూస్తే నాకూ వెళ్లాలనిపించింది. కానీ ఏం చేస్తాం...
నాకా అవకాశం లేదు. ఎందుకంటే నేను అప్పుడు  ఐదో తరగతి...
ఏడో తరగతి నుంచి 10వరకు చదివే విద్యార్థుల్ని మాత్రమే తీసుకెళ్తున్నారు...
అయినా సరే... ఎలాగైనా వెళ్లాలనుకున్నా...
అమ్మకు చెప్పి రెండు రోజులు అలిగి కూర్చున్న...
అమ్మ ఎంతగా చెప్పినా వినలేదు...
చివరకు మా టీచర్ దగ్గరికొచ్చి రిక్సెస్టు చేసింది..  సరేనంటూ టీచర్లు కూడా ఒప్పుకున్నారు..
దాంతో నాకు సంతోషం పట్టలేదు.. హాయిగా వెళ్లొచ్చా...
అప్పుడ నేను పొందిన ఆనందం అంతా ఇంతా కదూ...
మాటల్లో చెప్పలేను... చేతల్లో చూపలేను...